Charlemagne Palestine: Strumming Music [Tıngırdayan Müzik]

Tınılar ve çarpıcı yapılarla çalışan simyacı Charlemagne Palestine’ın müzikal yaklaşımı, çocukluk yıllarında sinagogda edindiği koro ve hazanlık deneyimleriyle şekillendi. Henüz on altı yaşındayken New York'taki St. Thomas Episkopal Kilisesi'nde carillon çalma fırsatı yakaladı. Erken yaşlarda, klavyeli çalgılar için kendine özgü bir teknik geliştirmeye başlayan Palestine’ın yarattığı “tıngırdatma” tekniği, tuş vuruşlarının hızlı ve polimetrik tekrarı ile son derece zengin ve değişken bir üst ton, vuruş ve titreşim dokusuna sahip, güçlü, parlak ses yapıları üretiyor.

Sesin bu yoğun fiziksel niteliği, ilk kez 1974’te yayımlanan aynı isimli albümündeki “Strumming Music” [Tıngırdayan Müzik] adlı solo piyano eseriyle kayda geçirildi. Değişken spektral kümelerin ve yoğun, sürekli değişen, yarı-organik ses yapılarının ortaya çıktığı bu 50 dakikalık ekstatik doğaçlama, tekrarlanan akorların aralıksız bir akışıdır.  Sanatçının esrik müzik dili, kendisinin de ruhani bir evrim olarak nitelediği sürekli bir dönüşüm hâlindedir. Sıklıkla peluş hayvanları şamanik ilahlar olarak konumlandırdığı, ses ve beden performansı ritüelleriyle gerçekleştirdiği türler arası yerleştirmeleriyle tanınan Palestine, 21 Şubat akşamı saat 20:00’de Sevgi Gönül Oditoryumu’nda izleyicilerle buluşacak.

Hakkında

1945 ya da 1947’de Brooklyn, New York’ta dünyaya gelen Charlemagne Palestine, besteci, müzisyen, icracı ve görsel sanatçıdır. 1970'lerde, Batılı dinleyicilerin beklentileriyle çatışan, tekrarlı eserler besteledi. İlk çalışmalarını ağırlıklı olarak carillon ve elektronik müzik aletleri için besteleyen sanatçının daha yaygın tanınmasını sağlayan eserleri, kısa dizilerin durmaksızın tekrarlandığı ve varyasyonların sadece kademeli olarak icra edildiği piyano parçalarıdır. Sıklıkla La Monte Young, Terry Riley, Philip Glass ve Steve Reich gibi müzisyenlerle aynı türde anılmasına rağmen, Palestine “minimalist” etiketini reddetmiş ve bunun yerine besteleri için “maksimalizm” terimini yaratmıştır

Charlemagne Palestine, 1970’lerde ses ve hareketin birlikteliği yoluyla bedeni harekete geçirdiği ve içsel niteliklere ifade kazandırdığı bir dizi psikodramatik video çalışması da üretti. Keşiflerini sıklıkla fiziksel ve zihinsel tükenme noktasına kadar götürdü. Performansları ve müzik videoları, imza işlevi gören ve “kimlik sembolleri” hâline gelen oyuncak ayılar, konyak şişeleri veya eşarplar gibi nesnelerin tekrarlarını içerir. Palestine son yıllarda ağırlıklı olarak Pan Sonic, David Coulter, Tony Conrad ve Michael Gira gibi müzisyenlerle çalışmıştır. Yirmiden fazla solo albüm yayınlayan ve dünya çapında festivallerde yer alan Palestine, Brüksel’de yaşıyor ve çalışıyor.