Dodan

Her canlı performansı birbirinden özel ve farklı olan "Dodan", 24 Kasım'da KadıköySahne'de sevenleriyle buluşuyor.

Dodan Özer müzik çalışmalarına 1995 yılında İzmir’e yerleştikten sonra başladı ve burada Umuda Ezgi Grubu ile 1 yıl boyunca konserler verdi. 1996 yılında İstanbul’a gelerek müzik çalışmalarına burada devam etti. 1996 yılından 2005 yılına kadar bir çok etkinlik ve organizasyonlarda konserler verdi. 2005 yılında ‘Dodan Project - Bênav’ adı altında ilk albümünü çıkardı. Bu albümde caz, rock, new age ve etnik müziği Kürtçe sözlerle birleştirerek yeni bir müzikal perspektif sundu. Bir dönem doğaçlama sahneleri de oldu. 1999-2001 yılları arasında Tiyatro alanında da Drama ve Oyunculuk üzerine atölye çalışmalarına katıldı. Bu süre zarfı içerisinde İzmir, Van, Batman, İstanbul, Gaziantep, Doğu Beyazıt, Bitlis, Hizan, Varto, Koğ, İzmit, Dersim, Ankara ve Kuzey Irak’da yapılan festivallerde konserler vermiştir.

İkinci albüm çalışması olan Şabûn (Mutluluk) isimli albümünü 2010 yılında çıkarmıştır. Proje konserleri olarak yer aldığı çalışmalar: Delilerin Ninnisi - Van (2010) Roxy - İstanbul (2010) İstanbul Kooperatif Performans – (2010) Şermola Performans ‘Destart Tiyatro’ - İstanbul (2011) Haymatlos Performans Merkezi- (2009 – 2010) Taxim Live İstanbul – (2012) Roll Performans Diyarbakır - (2011) Michael Shaup- Sonay Akçen (Seven Live Project- 2009) Peşk (Ji bo bîranîna Bro Omerî) 2015 Karma Proje Albümünde Helbesta Bênav şarkısını seslendirmiştir. Yurt dışı konserleri: 2003 Finlandiya, 2003 İsveç, 2011 -2012 Kuzey Irak, 2015 Almanya Dizi, film ve tiyatro müziklerinde yaptığı çalışmalar: Dizi müzikleri; Kara Yılan, Mayın ve Ağlama Yar 2008 Film Müzikleri; Muro (2009), Başka Semtin Çocukları (2009), Ay Lav Yu (2010) Tiyatro; Bûka Lekî (2011), Qeşmerên Apoletî (2012)

Sanatçının Müzikal Sound olarak doğaçlamaların zengin olarak kullanıldığı sürekli değişkenlik arz eden ve şarkılardaki ruhu anlatan bir anlayışı vardır. Sanatçı kendini şu şekilde ifade etmektedir: “İçsel evrelerden geçen müzikal yolculuğa evrilen bir doğacın tanımı benim için zor ve şu tarz ya da şu müzikal değerlerin var olduğunu kestirmek de zira öyle. Geleneksel bir kültürün içinde yaşayan ve onun folklorik tınılarını yaşayarak var olagelen bir zaman diliminde sadece denemekten öte bir şey kalmıyor. Her hikayenin başka bir iklimi olunca bize sadece ona yakışan melodiyi bulmak kalıyordu. Rüzgar bir ağacın dallarında aynı esmiyor buna jazz, blues, new age ya da adını koyduğumuz diğer müzikal soundlar dahil yaptığımız şey; içinde bulunduğumuz yaşamın, iddialı olma gibi bir kaygı olmadan bizi yürüten ve var eden çığlıklar ki keza biz de o çığlıklar içinde var olanlarız. Hayatın bana kattıklarının dışında algılarımın açılmasına sebep olan evrendeki var olan her şeye ortak olabilmek sancısı, yüreklerimize sığmayan bir enerji hüzmesi kulaklarımıza girerken bana sadece bağırmak kalıyordu. Kısaca her yerden bir şey bulabilmek mümkün ve biz bunu yapıyoruz belki de. Şarkıları sergilerken ve dinletirken geriye sadece denemek kalıyor ve yüreklere emanet ettiğimiz hoş bir tını… “